Gistermiddag werd Bureau Jeugdzorg Eindhoven een voorstel gedaan: deze website werd tijdelijk gesloten en allerlei informatie zou verwijderd worden als de heer Van Baardwijk uiterlijk vanochtend om 10:00 uur te horen zou krijgen dat hij z’n PC (voor hem van levensbelang) vandaag nog terug zou krijgen. Vanochtend werd die termijn zelfs nog verlengd tot 12:00 uur om mw.mr. Stappaerts (de advocate van BJZ) meer tijd te geven haar cliënte er van te overtuigen dat het in hun eigen belang zou zijn om op het voorstel in te gaan.
Helaas maar allesbehalve onverwacht kwam er geen enkele reactie vanuit Bureau Jeugdzorg Eindhoven — en ook niet vanuit mr. Stappaerts en/of vanuit Van Lith Gerechtsdeurwaarders en Incasso.
Daarmee wordt dus wederom duidelijk dat Bureau Jeugdzorg Eindhoven absoluut niet geïnteresseerd is in oplossing van het al een jaar slepende en inmiddels zeer hoog opgelopen conflict, maar vastbesloten is om de heer Van Baardwijk op alle mogelijke legale en illegale wijzen volledig de vernieling in te helpen.
Consequenties
Uiteraard heeft dat ook weer consequenties. Via Twitter heeft de heer Van Baardwijk al laten weten contact op te gaan nemen met de roemruchte mr. Van Ruth (gezegend met een hartgrondige afkeer van Bureau Jeugdzorg) om BJZ in kort geding voor de rechter te dagen wegens onrechtmatige daad en op die wijze zijn rechtmatige eigendommen terug te krijgen en een schadevergoeding te vorderen. De teller staat inmiddels op € 350.000, exclusief de drie miljoen smartengeld welke hij al eerder gevorderd heeft en door BJZ ook toegezegd maar nog steeds niet betaald is.
Daarnaast kunnen Bureau Jeugdzorg Eindhoven, team manager Peter R., advocate mr. Stappaerts en Van Lith aangiftes tegemoet zien wegens huisvredebreuk en diefstal (dan wel medeplichtigheid daar aan) alsmede — en nu wordt het echt heftig — misdaden tegen de menselijkheid.
Het gaan nog spannende maanden worden…
Gisteren vond een gesprek plaats tussen de advocaat van de heer Van Baardwijk en Bureau Jeugdzorg Eindhoven. Daarbij werd overeengekomen dat namen van BJZ-medewerkers verwijderd zouden worden van deze site en de heer Van Baardwijk zijn bedrijfs-PC terug zou krijgen — hetgeen gevolgd werd door de opmerking dat de heer Van Baardwijk die PC wel pas op z’n vroegst 14 december 2012 terug zou krijgen.
Zowel Bureau Jeugdzorg Eindhoven als haar advocate zijn er mee bekend dat de heer Van Baardwijk een bedrijf uitoefent en die PC daarvoor nodig heeft. Ook weten zij heel goed dat op die PC software draait welke de heer Van Baardwijk de structuur in zijn leven biedt welke voor hem als autist letterlijk van levensbelang is. Door te weigeren die PC terug te geven wordt het de heer Van Baardwijk dus feitelijk onmogelijk gemaakt zijn bedrijf uit te oefenen en zijn leven te leiden, waardoor hij dus feitelijk door Bureau Jeugdzorg Eindhoven nu al ruim vier weken gegijzeld wordt en — als het aan Bureau Jeugdzorg Eindhoven ligt — nog maandenlang gegijzeld zal blijven. En de advocate, die toch beter zou moeten weten, steunt haar cliënt onvoorwaardelijk.
Even tussendoor: diezelfde advocate schrijft over zichzelf (op de website van Claassen Advocaten te Eindhoven):
Daarnaast treed ik op namens instellingen die de belangen van het kind behartigen. In deze rol kan ik bijdragen aan een hernieuwd vertrouwen tussen een instelling en de ouders als de relatie onder druk staat. Het is in het belang van het kind als beiden goed samenwerken. Vaak is een praktische oplossing mogelijk doordat ik met gepaste afstand naar een zaak kijk. Hoe eerder ik er bij wordt betrokken, hoe groter de kans dat ik een procedure kan voorkomen.
Hier heeft u dus de praktijk en de theorie onder elkaar. Zoek de verschillen — of de overeenkomsten als u sneller klaar wilt zijn.
Tot zover dit tussendoortje.
Daarnaast is er beslag gelegd op die PC vanwege een vordering welke door Bureau Jeugdzorg nooit onderbouwd is, en is deze door Van Lith Gerechtsdeurwaarders en Incasso meegenomen omdat in het vonnis zou staan dat de computer(s) van de heer Van Baardwijk meegenomen moest(en) worden — iets wat aantoonbaar gelogen is.
De heer Van Baardwijk liet het er niet bij zitten en sommeerde Bureau Jeugdzorg, Van Lith en de advocate om zijn PC vandaag nog aan hem te retourneren. Dat gebeurde niet, en zoals gebruikelijk werd er zelfs niet eens gereageerd op zijn e-mails. Kennelijk denkt men overal wel mee weg te kunnen komen door nergens op te reageren. Het zou toch zelfs tot hen inmiddels moeten zijn doorgedrongen dat zoiets bij andere mensen misschien wel werkt maar niet bij de heer Van Baardwijk.
Onrechtmatige daad
De heer Van Baardwijk heeft op Twitter aangekondigd volgende week koffie te gaan drinken bij de roemruchte Eindhovense familierechtadvocaat mr. Jan van Ruth — beroemd en berucht om zijn hartgrondige afkeer van Bureau Jeugdzorg; een afkeer die overigens wederzijds is hetgeen veel belooft over de resultaten welke mr. Van Ruth bereikt. Onderwerp van gesprek is het starten van een kort geding tegen Bureau Jeugdzorg en Van Lith wegens onrechtmatige daad. Partijen hebben immers ten onrechte de PC van de heer Van Baardwijk meegenomen en weigeren nu ook ten onrechte om deze terug te geven. De feiten in die zaak zijn zo duidelijk dat die zaak eigenlijk al gewonnen is nog voordat de zitting begint.
Eisen van Bureau Jeugdzorg
Vanmiddag ontving de heer Van Baardwijk via zijn advocaat een lijst van maar liefst vijf pagina’s met daarop alles waarvan Bureau Jeugdzorg vindt dat het verwijderd moet worden van deze website. Uit een analyse van die lijst blijkt dat de inhoud in vijf delen gesplitst kan worden (eigenljk zelfs zes, maar op die laatste komen we verderop nog terug).
- Verwijzingen naar PDF-documenten op de server waar het Zwartboek Overheid op draait.
- Verwijzingen naar een of twee artikelen welke nog online staan en waarin medewerkers bij naam genoemd worden.
- Verwijzingen naar andere artikelen welke nog online staan, kritische artikelen waarin geen medewerkers bij naam genoemd worden.
- Verwijzingen naar artikelen welke niet meer online staan maar nog wel via Google te vinden zijn.
- Verwijzingen welke naar niets verwijzen.
Verwijzingen naar PDF-documenten op de server
Deze documenten zouden in principe verwijderd kunnen worden danwel vervangen kunnen worden door versies waarin namen onleesbaar zijn gemaakt. Dat zijn echter vooral documenten welke door Bureau Jeugdzorg zelf vervaardigd zijn, dus kan men zich afvragen waarom men daar nu opeens niet aan herinnerd wenst te worden.
Verwijzingen naar online artikelen met naamsvermelding
In die artikelen zouden namen eenvoudigweg verwijderd kunnen worden; gezien het aantal artikelen is dat hooguit een paar minuten werk.
Verwijzingen naar online artikelen zonder naamsvermelding
Daar wordt het al lastiger. Hoe zeer men er bij Bureau Jeugdzorg ook een hekel aan heeft, in Nederland kennen we nog steeds zoiets als de vrijheid van meningsuiting. Dat recht hebben we met z’n allen zelfs zo belangrijk gevonden dat we het in de Grondwet hebben opgenomen. In artikel 7, om precies te zijn. Daarnaast is dat recht ook terug te vinden in ook door Nederland ondertekende internationale verdragen. Bureau Jeugdzorg kan in het vonnis ook nalezen dat de Rechtbank van mening is dat dit gerespecteerd moet worden.
Verwijzingen naar artikelen in de Google Cache
De Google Cache is in feite niets anders dan het geheugen van Google. En net zoals de heer Van Baardwijk niets kan verwijderen uit het geheugen van andere mensen kan hij ook niks verwijderen uit het geheugen van Google. Voor die artikelen is het gewoon wachten tot de bot van Google weer langskomt op de site, ontdekt dat die artikelen verdwenen zijn, en ze vervolgens uit de index (het geheugen) gooit.
Verwijzingen welke naar niets verwijzen
Deze is pas echt leuk. Al meteen bij het eerste punt wordt verwezen naar de resultaten van een zoektocht naar artikelen met de volledige naam van de team manager jeugdbescherming van Bureau Jeugdzorg Eindhoven — zoals u kunt zien leverde die zoektocht het resultaat: “Er is niks hier” op. BJZ wil dus niet-bestaande informatie verwijderd hebben. Dat moeten ze toch echt eens uitleggen, hoe ze dat voor elkaar willen krijgen (of hoe de heer Van Baardwijk dat voor elkaar moet krijgen).
De werkelijke eis
Maar zoals hierboven beloofd zouden we ook nog even terugkomen op het zesde punt. In anderhalve regel wordt hier de werkelijke eis van Bureau Jeugdzorg duidelijk gemaakt. Aldaar schrijft men:
Daarnaast: Zwartboekoverheid.nl
Wat nog steeds zeer negatief schrijft over BJZ en de tweets van Dhr van baardwijk
Nou wordt hier aardig wat afgeschreven, maar er wordt op deze site zeker niet negatief geschreven over de tweets van de heer Van Baardwijk!
De werkelijke eis is dus wel duidelijk: Bureau Jeugdzorg eist dat zowel deze website als het Twitteraccount van de heer Van Baardwijk opgedoekt worden. Een bij vlagen wijze man die helaas niet meer onder ons is zou daar op antwoorden:
Dat doen we drie keer: nu niet, dan niet, en nooit niet.
Met dat standpunt kan de redactie zich zonder meer verenigen. Het is ongetwijfeld vervelend voor Bureau Jeugdzorg dat er zo negatief over BJZ geschreven wordt, maar laten we eerlijk zijn: dat hebben ze dan ook helemaal aan zichzelf te danken. En hoezeer BJZ er ook een hekel aan heeft, zolang de vrijheid van meningsuiting niet afgeschaft is zal deze worden gekoesterd. Als BJZ niet wil dat er negatief over BJZ geschreven wordt dan moet BJZ er voor zorgen dat er geen reden is om negatief over BJZ te schrijven. Maar helaas lijkt dat nog niet tot BJZ te zijn doorgedrongen.
Vandaag vond eindelijk het gesprek plaats tussen de advocaat van de heer Van Baardwijk en Bureau Jeugdzorg Eindhoven. Vooraf leek het niet veelbelovend: het gesprek zou plaatsvinden om 11:30 uur maar diende (volgens opgaaf van BJZ) wel uiterlijk 12:30 beëindigd te zijn want dan wenste men te gaan lunchen. Het feit dat men de lunchpauze kennelijk belangrijker vond dan het oplossen van een volledig uit de hand gelopen conflict voorspelde niet veel goeds.
Het viel mee. Bureau Jeugdzorg is tot het inzicht gekomen dat de executieverkoop van de inboedel van de heer Van Baardwijk niet zinvol is; dat zou hooguit enkele honderden euro’s opgeleverd hebben hetgeen bij lange na nog niet genoeg zou zijn om de kosten van de deurwaarder (inmiddels ruim € 2.000) van te betalen, laat staan de € 30.000 welke BJZ meende van de heer Van Baardwijk tegoed te hebben. De executieverkoop is dan ook van de baan waarmee het beslag feitelijk ook opgeheven wordt.
Bureau Jeugdzorg eiste dat de namen van medewerkers van deze site verwijderd zouden worden. Daarvoor werd nogal ruim de tijd genomen: advocaat en BJZ verwachtten kennelijk dat er ongeveer twee weken voor nodig zouden zijn om dat te bewerkstelligen. In de praktijk blijken hier slechts twee artikelen online te staan waarin namen genoemd worden, verwijderen is dus een kwestie van vijf minuten, geen twee weken.
Het grote minpunt blijft echter de bedrijfs-PC van de heer Van Baardwijk welke iets meer dan vier weken geleden op bevel van Bureau Jeugdzorg uit zijn woning verwijderd werd zonder enige juridische grond. BJZ heeft tegenover de advocaat van de heer Van Baardwijk aangegeven hem niet te vertrouwen en daarom de PC nog tot MEDIO DECEMBER in bewaring te willen houden!
De vriendelijkste uitdrukking daarvoor is het woord ‘schandalig’ — de heer Van Baardwijk heeft zelfs het woord ‘chantage’ gebruikt. Op 1 september heeft mw.mr. Stappaerts, de advocate van Bureau Jeugdzorg, laten weten dat zij de PC terug zou geven zodra de heer Van Baardwijk zou aantonen dat hij een bedrijf heeft. Dat heeft hij ruim drie weken geleden al gedaan maar tot op heden is mevrouw Stappaerts haar toezegging niet nagekomen. Daarnaast draait op die PC een uitgebreid systeem dat de heer Van Baardwijk de voor hem als autist dringend noodzakelijke structuur biedt. Als ondernemer dient hij bovendien de komende maand weer zijn aangifte Omzetbelasting te doen, wat echter niet kan omdat de bedrijfsadministratie ook op die PC staat. De boete welke staat op het te laat indienen van de aangifte gaat dan voor rekening van BJZ komen.
Kortom, Bureau Jeugdzorg wil het de heer Van Baardwijk nog zeker 2,5 maand onmogelijk maken zijn bedrijf uit te oefenen en hem zijn noodzakelijke structuur onthouden. Dat is ronduit onmensselijk; zou BJZ ook iemand die aangewezen is op een rolstoel maandenlang zijn rolstoel onthouden?
Zowel de heer Van Baardwijk als zijn advocaat vinden dit onacceptabel. De heer Van Baardwijk heeft aangegeven dat hij zijn rechtmatige eigendom nog voor het weekend terug wil hebben, zijn advocaat gaat BJZ benaderen om dit te bewerkstelligen. De heer Van Baardwijk heeft inmiddels via Twitter wereldkundig gemaakt dat, als zijn PC niet direct geretourneerd wordt, hij volgende week contact op zal nemen met de roemruchte advocaat mr. J. van Ruth uit Eindhoven (verklaard vijand van BJZ) om via hem BJZ voor de rechter te dagen wegens onrechtmatige daad.
Wat BJZ denkt te bereiken door het de heer Van Baardwijk nog maandenlang onmogelijk te maken zijn bedrijf uit te oefenen (en de noodzakelijke structuur terug te krijgen) is een raadsel. Het draagt niet bij aan de verbetering van de onderlinge verstandhouding, en de opslag van het apparaat kost ook elke dag geld; het bedrijf waar het apparaat opgeslagen staat werkt immers ook niet gratis. Het zou dus voor alle partijen beter zijn als Bureau Jeugdzorg het enige juiste zou doen: stoppen met de heer Van Baardwijk het leven zuur te maken en hem gewoon zijn spullen terug te geven.
De redactie gaat in elk geval geen namen verwijderen van deze website zolang die PC niet terug is op de plek waar hij hoort te staan.
De redactie is in het bezit gekomen van bewijzen dat een gezinsvoogd van Bureau Jeugdzorg Eindhoven (naam bekend bij de redactie) medische gegevens over een cliënt doorgespeeld heeft aan derden.
De casus draait om twee voormalige echtelieden bij wie Bureau Jeugdzorg Eindhoven in beeld is gekomen omdat de vrouw weigert mee te werken aan een omgangsregeling tussen de man en de kinderen. Uit een aangifte welke de vrouw tegen de man gedaan heeft blijkt dat de gezinsvoogd tegen de vrouw verteld heeft dat haar ex-partner een narcistische persoonlijkheidsstoornis zou hebben. Het moge duidelijk zijn dat onder geen enkele voorwaarde toegestaan is om dergelijke medische informatie over een cliënt door te spelen aan een andere cliënt.
Detail daarbij is dat de man weliswaar bekend is bij een GGZ-instelling maar bij hem nimmer een persoonlijkheidsstoornis (in welke vorm dan ook) gediagnosticeerd is. Deze ‘diagnose’ is klaarblijkelijk gesteld door een gedragsdeskundige van Bureau Jeugdzorg Eindhoven, waarbij het dan echter weer opmerkelijk is dat de man in kwestie en de gedragsdeskundige elkaar nimmer gesproken hebben en deze vermeende ‘gedragsdeskundige’ dus ook nooit een dergelijke diagnose gesteld kan hebben. Nog los van de vraag of een gedragsdeskundige eigenlijk wel bevoegd is om zo’n diagnose te stellen.
Mede gezien de vele meldingen over Bureau Jeugdzorg Eindhoven welke de afgelopen weken binnengekomen zijn op de redactie is het zelfs nog maar de vraag of deze ‘gedragsdeskundige’ wel echt bestaat of dat deze, net als de ‘narcistische persoonlijkheidsstoornis’, door de gezinsvoogd verzonnen is.
De man heeft aangegeven dat hij aangifte gaat doen tegen de gezinsvoogd wegens smaadschrift en een klacht tegen hem in gaat dienen bij de Klachtencommissie
Het heeft lang geduurd maar de heer Van Baardwijk heeft vandaag gemeld dat er eindelijk een gesprek plaats zal gaan vinden tussen zijn advocaat en Bureau Jeugdzorg over de staking van de executie en het retourneren van zijn rechtmatige eigendommen. Minpunt daarbij is dat het gesprek pas volgende week donderdag zal plaatsvinden, daags voor de geplande executieverkoop van de inboedel van de heer Van Baardwijk.
Inmiddels is het al drie weken geleden dat zijn computer door Van Lith Gerechtsdeurwaarders en Incasso gestolen (want: zonder enige juridische grond meegenomen) werd in opdracht van Bureau Jeugdzorg. De aankondiging van het beslag dateert van twee weken daarvoor, en rond die tijd heeft Bureau Jeugdzorg ook al aangegeven in gesprek te willen gaan. Het is niet geloofwaardig dat team manager Peter R. in al die weken niet eerder een uur beschikbaar had voor dat gesprek, dus is het duidelijk dat BJZ weer gaat voor maximale vertraging.
De advocate van Bureau Jeugdzorg heeft inmiddels laten weten dat de executie opgeschort wordt in afwachting van het gesprek, maar houdt zichzelf wel het recht voor om de executie weer op te starten als ze 48 uur na het gesprek nog niks van haar cliënte gehoord heeft. Alweer een zeer vreemde gang van zaken: een advocaat die op eigen houtje gaat beslissen een executie voor haar cliënt op te starten; die beslissing is toch echt aan de cliënt zelf, niet aan de advocate.
Niks te winnen voor Bureau Jeugdzorg
En dan maar hopen dat er eindelijk een einde komt aan deze schijnvertoning zonder dat er eerst nog een kort geding opgestart moet worden om de executieverkoop tegen te houden. Het zou Bureau Jeugdzorg inmiddels toch duidelijk moeten zijn dat ze er niets mee te winnen hebben om deze procedure door te zetten. Een executieverkoop zal hooguit enkele honderden Euro’s opleveren, nog niet eens genoeg om de kosten van de deurwaarder te betalen, en alle kosten die niet uit de opbrengst van de executie betaald kunnen worden zal BJZ zelf moeten ophoesten. Van Lith wil tenslotte wel betaald worden.
Daarnaast heeft iedereen (met uitzondering van Bureau Jeugdzorg) ook al lang in de gaten dat de heer Van Baardwijk zich echt niet het zwijgen op zal laten leggen. Als BJZ deze onrechtmatige vordering toch blijft doorzetten zal het er enkel toe leiden dat de frustraties nog verder oplopen en het hele dossier opnieuw (en ongecensureerd) op Internet gepubliceerd zal worden.
Het levert Bureau Jeugdzorg geen cent op (want die paar Euro die het oplevert zijn voor de deurwaarder), het kost ze zelfs geld, maar zo’n ongecensureerde publicatie kan de betrokken BJZ-medewerkers wel nog jarenlang blijven achtervolgen. Bij BJZ moet men zich toch maar eens afvragen of het ze dat waard is.
En voor de goede orde: het bovenstaande is geen bedreiging maar een analyse.
Volg ons
