Na ettelijke sommaties heeft W. van Erp, gerechtsdeurwaarder bij Van Lith Gerechtsdeurwaarders en Incasso, weer eens van zich laten horen. Zijn reactie spreekt boekdelen over de mentaliteit en paranoia bij Bureau Jeugdzorg Eindhoven:

Van: De heer W.L. van Erp (Van Lith Gerechtsdeurwaarders en Incasso) W.vanErp@vanlithincasso.nl
Aan: Autistic Advantage <autisticadvantagenl@gmail.com>
Datum: 14 september 2012 09:50
Onderwerp: RE: Beslag op banktegoeden en inventaris van Van Lith Gerechtsdeurwaarders en Incasso

Geachte heer Van Baardwijk,

Onderstaande email heb ik aan mijn cliënte voorgelegd.

Namens mijn cliënte kan ik u het volgende mededelen. U dient een executiegeschil op te starten als u van alle overtredingen bewijzen wenst te zien. Mijn cliënte kan u wel al enkele voorbeelden geven van de onnodig grievende uitlatingen van u over requiranten. Zo staan er op uw website www.zwartboekoverheid.nl artikelen met de titel:

– BJZ medeplichtig aan kinderontvoering;
– BJZ gaat stommetje spelen;
– Bureau Jeugdzorg gaat niksen;
– Diefstal in opdracht van Bureau Jeugdzorg;
– Bureau Jeugdzorg hardleers;
– Gebrek aan inzicht bij BJZ;
– BJZ en de doofpot;Mijn cliënte gaat buiten een executiegeschil hierover niet met u in discussie. Als u het met deze voorbeelden niet eens bent, dient u naar de rechter te stappen.Ten overvloede merk ik op dat het volgens de Wet mogelijk is, dat een gerechtsdeurwaarder in beslag genomen roerende zaken in bewaring neemt.Vertrouwende u voldoende te hebben geïnformeerd,

Met vriendelijke groet,

De heer W.L. van Erp

Van Lith Gerechtsdeurwaarders en Incasso

Mauritsstraat 16
5616 AA Eindhoven
tel.: 040-2438733
fax: 040-2438571
www.vanlithincasso.nl
mail@vanlithincasso.nl

Onnodig grievend

Uit bovenstaande e-mail blijkt dat men bij Bureau Jeugdzorg Eindhoven dus werkelijk alles, zelfs de waarheid, als “onnodig grievend” beschouwt. BJZ besluit stommetje te gaan spelen (door nergens op te reageren), maar publiceren dat BJZ dat gaat doen is “onnodig grievend”. BJZ heeft zelf aangegeven voorlopig helemaal niks te gaan doen voor wat betreft het (door de Rechtbank opgedragen) regelen van een omgangsregeling, maar naar buiten brengen dat men gaat niksen is “onnodig grievend”.

Tegenmaatregelen door ouders

Uit de e-mail wordt het beleid van Bureau Jeugdzorg Eindhoven ook weer eens duidelijk: BJZ vindt dat zij zonder enige vorm van onderbouwing beslag mag laten leggen op eigendommen van een kritische ouder, als de ouder in kwestie het daar niet mee eens is moet hij maar via de Rechtbank gaan informeren naar de reden want BJZ weigert met haar slachtoffers te communiceren.

Misschien moeten de verzamelde ouders ook maar eens zoiets gaan doen. Stel Bureau Jeugdzorg aansprakelijk voor de geleden schade (psychisch, emotioneel, financieel en anderszins) en vorder een schadevergoeding van een paar miljoen Euro. Stap daarmee vervolgens naar een incassobureau en laat die dan maar beslag leggen op de inventaris van de vestiging in kwestie: meubilair, computerapparatuur enzovoorts. En dan natuurlijk wel met het incassobureau afspreken dat de PC’s en laptops allemaal in bewaring genomen moeten worden. Onderbouw als ouder verder niets, als BJZ het niet eens is met het beslag moeten ze maar naar de rechter stappen om via die route de onderbouwing te achterhalen.

Verdachte inbewaringneming

Het enige waar Van Erp gelijk in heeft is dat de wet toestaat om in beslag genomen goederen in bewaring te nemen. Het is echter wel opmerkelijk (zelfs verdacht) dat in het geval van de heer Van Baardwijk al zijn eigendommen in zijn woning zijn blijven staan en enkel twee systeemkasten (dus niet eens complete systemen inclusief monitor, printer en dergelijke) zijn meegenomen.

Het moge dus duidelijk zijn dat Van Erp expliciet opdracht heeft gekregen van Bureau Jeugdzorg Eindhoven om alle computers in de woning van de heer Van Baardwijk mee te nemen, ongetwijfeld in de hoop dat het hem dan onmogelijk gemaakt zou worden nog langer de waarheid over BJZ te publiceren.

Onbeantwoorde vraag

Van Erp verklaarde bij de beslaglegging dat in het vonnis expliciet vermeld zou staan dat die PC’s meegenomen moesten worden maar niemand weet dat waar dan ook in het vonnis terug te vinden. In de “onderstaande mail” waar door Van Erp naar wordt verwezen is door de heer Van Baardwijk dan ook de vraag gesteld:

Waar in het vonnis staat expliciet vermeld dat mijn computerapparatuur in bewaring moest worden genomen?

Het zal de oplettende lezer opvallen dat op deze toch zeer eenvoudige vraag geen antwoord wordt gegeven. Kennelijk is het bij incassobureau Van Lith doorgedrongen dat men inderdaad fout zit en probeert men dit nu dood te zwijgen. Helaas voor de firma Van Lith, dat gaat dus niet lukken…

Op 29 augustus 2012 werden door deurwaarder W.L. van Erp (Van Lith Gerechtsdeurwaarders en Incasso uit Eindhoven) twee PC’s gestolen uit de woning van de heer Van Baardwijk. Enige aanleiding daarvoor bestond niet. De ene PC was bedrijfseigendom van de heer Van Baardwijk, de andere behoorde toe aan het Housing First project in Eindhoven. De projectcoördinator was uiteraard niet blij dat die PC gestolen was en vorderde hem terug. Om zijn eigen PC terug te krijgen diende de heer Van Baardwijk aan te tonen dat hij inderdaad een bedrijf uitoefende.

Dat werd door hem ook aangetoond, maar ondanks veelvuldige sommatie hulden zowel Bureau Jeugdzorg Eindhoven als Van Lith zich in stilzwijgen. Vanmiddag werd dat stilzwijgen even doorbroken, waarop bleek dat BJZ en Van Lith zich niet aan gedane toezeggingen wensen te houden: de bedrijfs-PC wordt niet geretourneerd. In plaats van zijn rechtmatige eigendom ontving de heer Van Baardwijk onderstaande e-mail:

Geachte heer Van Baardwijk,

In bovenstaande zaak heeft mijn cliënte mij heden bericht, dat de door mij op 29 augustus 2012 in bewaring genomen systeemkast Compaq SG3 type CSZ 10529WZ aan de heer M. Honig van het GGZ coördinator Housing First terug gegeven kan worden.

Ik heb inmiddels telefonisch contact met de heer Honig opgenomen en hij zal op vrijdag, 14 september a.s. de systeemkast bij de bewaarder ophalen.

Mijn cliënte heeft mij voorts bericht, dat de andere systeemkast in bewaring dient te blijven totdat het verschuldigde in deze zaak door u aan mij is voldaan.

U dient het verschuldigde in deze zaak uiterlijk 14 september 2012 aan mij te voldoen, bij gebreke waarvan de vastgestelde openbare verkoop zal plaatsvinden op vrijdag, 28 september a.s.

Het heeft geen zin om mij steeds per email te benaderen.

Ik adviseer u om deze zaak met uw advocaat te bespreken.

Nogmaals, ik zal uw emails niet beantwoorden, totdat ik nadere instructies van mijn cliënte heb ontvangen.

Vertrouwende u hiermede voldoende te hebben geïnformeerd,

Met vriendelijke groet,

 

De heer W.L. van Erp

Van Lith Gerechtsdeurwaarders en Incasso
Mauritsstraat 16
5616 AA Eindhoven
tel.: 040-2438733
fax: 040-2438571
www.vanlithincasso.nl
mail@vanlithincasso.nl

Da’s dus duidelijk: eens gejat blijft gejat, en dat elke rechtsgrond ontbreekt boeit Bureau Jeugdzorg Eindhoven en Van Lith Gerechtsdeurwaarders en Incasso totaal niet. Dat men zich daarmee schuldig maakt aan een misdrijf lijkt hen al evenmin te boeien; het feit dat de vordering tot op heden op geen enkele wijze onderbouwd is spreekt wat dat betreft boekdelen. Net als het feit dat Van Erp nog altijd niet heeft laten zien waar in het vonnis expliciet vermeld staat dat hij computerapparatuur mee moest nemen.

De waarheid is niet interessant, alleen de Euro’s tellen. En iemand’s broodwinning meenemen en dan van de rechtmatige eigenaar € 30.000 eisen voordat je ‘m teruggeeft? Dat is geen beslaglegging, dat is ordinaire chantage.

Onlangs zaten diverse instanties samen aan tafel om te bespreken hoe ze de situatie rond de heer Van Baardwijk het beste aan konden pakken. Alle partijen waren het er over eens dat de aanpak welke tot nog toe toegepast werd (hard en escalerend) niet werkte. Dus wat heeft Bureau Jeugdzorg Eindhoven vandaag gedaan? Inderdaad, BJZ is weer aan het escaleren geslagen.

Hedenochtend om 09:00 uur stonden bij de heer Van Baardwijk een politieagent (Hulp-officier van Justitie Willem Wijnstok) en een deurwaarder (ene W.L. van Erp) aan de deur. Van Erp was afkomstig van Van Lith Gerechtsdeurwaarders en Incasso uit Eind-hoven en hoewel hij het niet expliciet gezegd heeft kwam hij op bevel van Bureau Jeugdzorg Eindhoven beslag leggen op de inboedel. Dat had dus kennelijk (hoewel ook niet expliciet gezegd) te maken met de vermeende vordering van Bureau Jeugdzorg van € 30.000 aan dwangsommen—dwangsommen welke in het geheel niet verschul-digd zijn daar de heer Van Baardwijk zich netjes aan de uitspraak van het kort geding heeft gehouden.

Verdacht beperkt beslag

Maar het werd nog veel gekker. Normaliter wordt eerst beslag gelegd op zaken waar-bij direct contact met het slachtoffer niet nodig is: het inkomen en bankrekening(en), meestal gevolgd door de auto. Deze keer echter kwam de deurwaarder de inboedel opnemen (de officiële term voor: ‘kijken wat er aan spullen te halen valt’) en de PC’s van de heer Van Baardwijk in beslag nemen. Alleen de beide PC’s, verder niets. Geen meubels, geen TV, geen auto, helemaal niets behalve twee PC’s. En dan ook alleen de computers zelf, alle randapparatuur (printer, beeldschermen enzovoorts) werd niet meegenomen.

Dit was dus duidelijk geen beslaglegging om uit de verkoop van de goederen de vor-dering te voldoen, maar gewoon een ordinaire en uiterst doorzichtige poging om het de heer Van Baardwijk onmogelijk te maken de gruwelijke waarheid over Bureau Jeugdzorg op Internet openbaar te maken. Het is zowel triest als schandalig dat een deurwaarder zich daarvoor leent. Wat zou de Koninklijke Beroepsorganisatie van Gerechtsdeurwaarders daar eigenlijk van vinden?

Een van de beide PC’s is niet eens het eigendom van de heer Van Baardwijk maar in bruikleen van het Housing First project waar hij als cliënt en vrijwilliger bij betrokken is, maar daar liet de deurwaarder zich niets aan gelegen liggen. Ook de verwisselbare harde schijf met data van de heer Van Baardwijk’s eigen (bedrijfs)PC moest mee; de schijf werd ‘m door de politie zelfs uit z’n handen gerukt.

Wat later verscheen de volgende dader, een medewerker van Kusters Facilities BV uit Eindhoven, om de gestolen PC’s daadwerkelijk af te voeren. Zou men zich bij de firma Kusters realiseren dat men zich schuldig maakt aan een misdrijf?

Vonnis? Welk vonnis dan?

Volgens Van Erp zou in het vonnis staan dat hij PC’s in beslag moest nemen. Daar wist de heer Van Baardwijk niets van (die heeft zo’n vonnis nooit ontvangen), z’n advocaat bleek ook niet op de hoogte te zijn van een dergelijk vonnis, en Van Erp zelf bleek ook niet in staat een dergelijk vonnis te tonen.

Oftewel, door het meenemen van goederen zonder enige rechtsgrond is er geen sprake van rechtmatige beslaglegging maar van een ordinaire diefstal—uitgevoerd door Van Lith Gerechtsdeurwaarders en Incasso op bevel van Bureau Jeugdzorg Eindhoven.

Ook bij Van Lith Gerechtsdeurwaarders en Incasso doet men dus niet aan waarheids-vinding maar neemt men klakkeloos alles wat de opdrachtgever vertelt voor waarheid aan. Waar kennen we dat toch van, dat “wij doen niet aan waarheidsvinding”?

Alles kwijt

Daarmee is de heer Van Baardwijk nu dus alles kwijt: z’n GTD-informatiesysteem  wat voor hem als autist van levensbelang is vanwege de structuur die het biedt, z’n e-mail, vele honderden euro’s aan software, foto’s, muziek, dossiers, archief, boekhouding en-zovoorts—plus z’n bedrijfsgegevens. Effectief betekent dat dus dat hij z’n privéleven niet meer op orde kan houden en z’n bedrijf niet meer kan uitoefenen tot hij z’n eigen-dommen terugkrijgt, en het is nog maar de vraag of dat ooit zal gebeuren.

Zo ver gaat Bureau Jeugdzorg dus om ouders kapot te maken die het wagen hun alles-zins terechte kritiek op BJZ op Internet te publiceren—leugens, smaad, laster, valse rapportages, bedreiging, intimidatie, psychische mishandeling, fysieke mishandeling, wederrechtelijke vrijheidsberoving, als dat niet helpt pakken ze je ook nog je kinderen, je spullen en je geld af, en ter afronding maken ze dan ook nog je bedrijf kapot.

Wat Bureau Jeugdzorg Eindhoven met dergelijke terreurpraktijken denkt te bereiken is een mysterie. Men zou kunnen aanvoeren dat daarmee de heer Van Baardwijk defi-nitief tot zwijgen gebracht wordt, maar zelfs bij BJZ zou inmiddels toch moeten zijn doorgedrongen dat zulke praktijken bij hem juist averechts werken en tot nog veel meer strijd zal leiden. Helaas echter, dat inzicht lijkt volledig te ontbreken.

Niet alleen

Gelukkig staat de heer Van Baardwijk er niet alleen voor. Z’n advocaat is ook van mening dat z’n cliënt zich aan het vonnis gehouden heeft en is vandaag nog een zogeheten ‘executie kort geding’ gestart om de verdere executie tegen te houden en er voor te zorgen dat z’n cliënt z’n spullen terugkrijgt.

Daarnaast toonde ook het directe hulpverleningsnetwerk rondom de heer Van Baardwijk zijn toewijding: binnen een half uur nadat politie en deurwaarder vertrokken waren zaten er maar liefst vier hulpverleners bij hem aan tafel om hem te ondersteunen. Maar helaas hebben ook die niet de mogelijkheid om het oppermachtige Bureau Jeugdzorg terug te fluiten.

En dus is nu weer afwachten wat er verder gaat gebeuren. Maar de ware aard van Bureau Jeugdzorg is vandaag weer eens op gruwelijke wijze zichtbaar geworden.

Overpeinzing

Je mag je verhaal niet online publiceren op straffe van een dwangsom. Dus je publiceert niet maar vervolgens moet je toch die dwangsom betalen. Dan kun je dus eigenlijk net zo goed alles publiceren…

Maar wie zou dan uiteindelijk de grote verliezer zijn? Zo’n GTD-systeem is opnieuw op te bouwen, administratie is vaak grotendeels nog wel te reconstrueren (en na een paar jaar is dat deel toch niet meer relevant), verlies van foto’s is erg maar niet het einde van de wereld. Maar terecht of niet, door dossiers te publiceren en iedereen met naam en toenaam te noemen kunnen banen, carrières, reputaties en relaties voorgoed sneuvelen. De ene zit dus een aantal maanden met de consequenties, de andere levenslang.

Je kunt dan natuurlijk degene die het allemaal gepubliceerd heeft wel voor de rechter slepen om die dossiers off-line te halen, maar Google heeft een goed geheugen, medestanders zijn niet te beroerd om het verhaal ook te publiceren, en hoe veel je ook procedeert, als je reputatie eenmaal in de vernieling ligt blijft-ie daar ook liggen, en daar helpt geen enkele dwangsom of schadevergoeding tegen.

Afgaande op hoe de strijd zich ontwikkeld heeft lijkt bovenstaand scenario bepaald niet onrealistisch. Onwenselijk misschien, maar niet onrealistisch. En dus is de vraag: is men bij Bureau Jeugdzorg bereid het zover te laten komen? Wil men bij Bureau Jeugdzorg deze strijd echt blijven escaleren en het risico van de ondergang van een aantal carrières en reputaties op de koop toe nemen? Of zou deëscaleren uiteindelijk toch beter uitpakken dan escaleren?

Bij Bureau Jeugdzorg Eindhoven lijkt men nu helemaal doorgeslagen te zijn. Eerder al probeerden ze me het zwijgen op te leggen middels een kort geding. In het vonnis was bepaald dat ik alle content achter de domeinnaam zwartboekoverheid.nl en het Twitteraccount @JvanBaardwijk moest verwijderen en verwijderd moest houden, op straffe van een dwangsom van maar liefst € 1.000 per dag of dagdeel met een maximum van € 20.000. Daarnaast mocht ik mij niet “op onnodig grievende wijze” uitlaten over BJZ op straffe van een dwangsom van € 1.000 per keer met een maximum van € 10.000.

Dat Twitteraccount blijkt echter geschorst te zijn, ik vraag me dan ook af hoe ik met een geschorst account een vonnis zou hebben kunnen overtreden. Verder heb ik mij weliswaar (terecht) kritisch maar niet “op onnodig grievende wijze” uitgelaten over Bureau Jeugdzorg en het volk dat door BJZ maandelijks een zeer riant salaris plus bonus verstrekt krijgt.

Bureau Jeugdzorg en de Grondwet

Rechtschapen als ik ben heb ik me aan dat vonnis gehouden en alle op dat moment nog aanwezige content verwijderd. De Rechtbank heeft echter niet bepaald dat ik helemaal niet meer mocht publiceren, dat zou ook niet kunnen daar dit in strijd zou zijn met artikel 7 van de Grondwet (populair gezegd het artikel betreffende het recht op de vrijheid van meningsuiting, zie onderaan elke pagina van deze website).

Het zal best dat Bureau Jeugdzorg vindt dat alle kritiek op BJZ verboden zou moeten worden, ik realiseer me dat BJZ het liefst zou zien dat artikel 7 van de Grondwet vandaag nog afgeschaft zou worden, maar zolang dat wetsartikel nog bestaat heb ik als Internetjournalist en burger het grondwettelijke recht mij zeer kritisch uit te laten over spectaculair falende, door de belastingbetaler gefinancierde instanties.

Dwangsom

Nu, twee maanden na het vonnis, heeft Bureau Jeugdzorg opeens verzonnen dat ik mij niet aan het vonnis gehouden zou hebben en gleed vandaag een brief van Van Lith Gerechtsdeurwaarders en Incasso door de brievenbus waarin in ambtelijk Nederlands wordt medegedeeld dat ik € 30.000 aan dwangsommen moet betalen plus nog eens € 1.756,52 aan kosten!

Die dwangsom is niet verschuldigd daar ik het vonnis in het geheel niet overtreden heb, en omtrent die kosten heb ik Van Lith twee maanden geleden al geïnformeerd dat ik met flink wat schulden in de Bijstand zit en bij mij derhalve niks te halen valt. Dus hoe ze dan opeens bedacht hebben dat ik die € 30.000 wel op kan hoesten?

Wraakactie

Deze vordering heeft dus eigenlijk helemaal niets met het vonnis te maken maar is enkel de zoveelste ordinaire wraakactie van Bureau Jeugdzorg, onderdeel van een campagne om deze kritische ouder volledig kapot te maken. Het wachten is nog op de dag dat ik door een BJZ-knokploeg in elkaar geslagen word — het zou niet de eerste keer zijn dat BJZ fysiek geweld tegen me gebruikt.

Opmerkelijk detail is dat ik vijf dagen geleden (2 augustus 2012) een brief kreeg van m’n advocaat: Bureau Jeugdzorg had telefonisch contact met hem opgenomen over deze website en wilde daarover in gesprek. Kennelijk zijn ze van gedachten veranderd…

Maar zoals altijd: als de juridische nood het hoogst is, is je advocaat met vakantie dus heb ik zelf maar alvast richting Van Lith gereageerd en de hele handel doorgestuurd naar m’n advocaat zodat die zich er volgende week over kan buigen.

Overpeinzing

De Rechtbank heeft bepaald dat ik alle online staande artikelen moest verwijderen; dat was overigens maar één artikel, de rest was al verwijderd en valt derhalve buiten het vonnis. Dat heb ik gedaan maar Bureau Jeugdzorg wil daar nu toch de niet-verschuldigde dwangsommen voor incasseren. Dan kan ik dus eigenlijk net zo goed die artikelen weer ongecensureerd terugplaatsen…

En over geld gesproken: Bureau Jeugdzorg wil € 30.000 van mij, maar waar blijft die € 3.000.000 schadevergoeding die ik van BJZ tegoed heb?

Kantoor van Van Lith Gerechtsdeurwaarders en Incasso aan de Mauritsstraat 16 in Eindhoven