#1401 Arnold Mandemaker
Hij heeft er ruim twee maanden op moeten wachten, maar vandaag ontving de heer Van Baardwijk uit Eindhoven eindelijk een reactie van Justitie op zijn aangifte tegen nepjournalist Arnold Mandemaker van het Eindhovens Dagblad. Eén keer raden wat Justitie te vertellen had…
Even resumerend: op 15 april 2014 publiceerde ‘journalist’ Arnold Mandemaker een artikel in het Eindhovens Dagblad (website, schermafdruk) waarin hij meldde dat de directie van Bureau Jeugdzorg Eindhoven (in casu Marja van Heel) aangifte gedaan had tegen een inwoner van Eindhoven welke via Twitter met name genoemd BJZ-personeel van allerlei misdrijven zou hebben beschuldigd. Ook citeerde Mandemaker tekst waarmee de identiteit van de Eindhovenaar eenvoudig achterhaald kon worden.
De beschuldigingen bleken gelogen, waarop de heer Van Baardwijk, de Eindhovenaar in kwestie, aangifte deed tegen Mandemaker en bij het Eindhovens Dagblad een klacht tegen hem indiende. De klacht verdween linea recta in de doofpot, de behandeling van de aangifte liet nogal op zich wachten.
Sepot
Heden ontving de heer Van Baardwijk deze brief, waarin een anonieme(!) Officier van Justitie (goh, zou die ergens bang voor zijn of zo?) mededeelt dat er geen sprake zou zijn van smaad en laster, dit ondanks het feit dat de door Mandemaker gepubliceerde beschuldigingen niet op waarheid berusten en door het citeren van een terugkerende tekst van de heer Van Baardwijk diens identiteit eenvoudig achterhaald kan worden. Hier is dus wel degelijk sprake van smaad(schrift) en/of laster en van aanranding van de eer en goede naam van de heer Van Baardwijk.
Google weet alles
Beweren dat een derde door dat citaat de identiteit van de heer Van Baardwijk niet weet is net zoiets als wanneer wij de naam ‘Mandemaker’ niet zouden noemen maar enkel zouden vermelden dat het hier gaat om een “aan de Broenshofweide 21 te Helmond woonachtige journalist van het Eindhovens Dagblad”. Daarmee wordt zijn identiteit immers ook niet bekend maar is die wel vrij gemakkelijk te achterhalen.
Maar om de stelling te onderbouwen van de heer Van Baardwijk dat zijn identiteit wel degelijk eenvoudig achterhaald kan worden aan de hand van de door Mandemaker geciteerde tekst “Toen werd ik wakker en bleek het enkel een mooie droom”: Google weet alles.
Opmerkelijk
Opmerkelijk aan de brief is dat die afkomstig is van de ‘Afdeling Interventies’ (waar zou er dan geïntervenieerd moeten worden?) en dat de brief als onderwerp “Bezwaar politiesepot” heeft. In dit geval is immers sprake van een aangifte, niet van bezwaar tegen een politiesepot. Bedenken we daarbij echter dat Justitie nog wel een bezwaar tegen een politiesepot tegoed heeft van de heer Van Baardwijk, dan lijkt het er op dat men de reactie alvast voorbereid heeft nog voordat het bezwaar ontvangen is.
Doofpot
Stinkt deze zaak? Natuurlijk stinkt die. Bureau Jeugdzorg beantwoordt elke kritische opmerking met aangiften wegens belediging, smaad, laster en/of bedreiging, welke steevast tot vervolging leiden (en vrijwel zonder uitzondering tot veroordeling) zonder dat er sprake is van enig bewijs.
Aangiften van de heer Van Baardwijk tegen onder andere BJZ echter worden zonder enige uitzondering geseponeerd. Bij tal van rechtszaken is reeds gebleken dat rechters en Officieren van Justitie betaald worden door BJZ om tegenstanders van BJZ hard aan te pakken (zelfs over de ruggen van hun kinderen) en tegelijkertijd BJZ te beschermen.
Het moge duidelijk zijn dat hier weer uitvoering wordt gegeven aan het gebruikelijke beleid om aangiften door de heer Van Baardwijk in de doofpot te laten verdwijnen. Mandemaker is immers betaald door BJZ, en geniet derhalve hetzelfde privilege van onvoorwaardelijke bescherming als BJZ zelf.
Artikel 12
En dus zit er voor de heer Van Baardwijk maar één ding op. Dat wordt geheid weer een artikel-12 procedure (klacht wegens niet-vervolging) welke vervolgens, na eerst minstens zes maanden op de plank te liggen, ongetwijfeld ook een enkele reis doofpot zal krijgen. Daarnaast heeft Mandemaker ook nog een aangifte tegoed vanwege zijn lasterende getwitter op 1o juli jongstleden en heeft het Eindhovens Dagblad binnenkort weer een klacht om in de doofpot te laten verdwijnen.
Het lijkt er op dat Mandemaker voorlopig nog niet verlost is van de man tegen wie hij beter niet aan had kunnen schoppen…
We hadden nog even gedacht (en gehoopt) dat nepjournalist Arnold Mandemaker (Eindhovens Dagblad) verstandig zou zijn geworden na het onderwerp van een klacht, een aangifte, en enkele artikelen op deze site te zijn geworden. Maar helaas, Arnold bleek, om er maar eens een jeugdzorgterm tegenaan te gooien, niet leerbaar te zijn. Vandaag was het weer raak.
Het begon allemaal afgelopen weekend met bijstandsmoeder Hilda (pseudoniem ter bescherming van haar privacy). Hilda heeft problemen op diverse gebieden maar er wordt al jarenlang niet naar haar geluisterd door overheid en ‘hulpverlening’. Ze ventileert haar frustraties daarover regelmatig op Internet. Ook het feit dat we in Nederland mensen met problemen laten barsten maar wel miljoenen hebben om te verspillen aan het WK voetbal ontsnapte niet aan haar kritische blik.
Journalist Metro in de aanval
Dat werd opgepikt door ene Tjerk Korteweg, een journalist welke onder andere voor de gratis krant Metro schrijft. Normaliter zouden we hier zijn echte naam vermelden, maar dat zou het wat al te gemakkelijk maken voor derden om Hilda’s identiteit te achterhalen, dus bij wijze van uitzondering laten we dat achterwege.
Tjerk opende via Twitter de aanval op Hilda. Volgens hem had ze alles aan zichzelf te danken, wilde ze gewoon niet geholpen worden, en meer van dat soort opmerkingen welke blijk geven van meer rechtsextremisme dan intelligentie en empathie. Hij vond al snel bijval van allerlei PVV-stemmende figuren die zelf kennelijk geen baan hebben (gezien het feit dat ze de hele dag door op Twitter actief zijn) en bij gebrek aan zinvolle dagbesteding dus maar tegen de zwaksten in de samenleving aan gaan trappen.
Hilda is echter bevriend met de (bij de trouwe lezer bekende) heer Van Baardwijk uit Eindhoven, en die nam het voor haar op. Als dank daarvoor verschoof de stroom rechtsextremistische haatzaaierij van Hilda naar de heer Van Baardwijk, waarbij de ene na de andere PVV-er (m/v) zich er mee ging bemoeien.
Arnold Mandemaker
Hedenochtend besloot Arnold Mandemaker ook een duit in het zakje te doen. De heer Van Baardwijk constateerde dat een van de PVV-ers via Twitter contact had gezocht met Mandemaker, waarop hij eens op de tijdlijn van Mandemaker zelf ging kijken—alwaar hij zo’n twintig tweets van Mandemaker aantrof welke aan goed-genoeg-voor-weer-een-aangifte-duidelijkheid niets te wensen overlieten. De hele collectie vind u onderaan dit artikel.
Verwijderd
De heer Van Baardwijk meldde een en ander aan een hulpverleenster wier naam ons niet bekend is. Die kon Mandemaker’s uitlatingen niet zo bijster waarderen en nam contact op met het Eindhovens Dagblad. Wat zich vervolgens precies afgespeeld heeft op de redactieburelen weten we niet, maar kennelijk kreeg Mandemaker te horen dat dergelijke tweets toch niet echt handig waren, want even later werden ze verwijderd.
Maar helaas voor Mandemaker waren de schermafdrukken toen al gemaakt…
Een verhaal met een staartje
Daarmee is het verhaal echter nog niet teneinde. De heer Van Baardwijk heeft gemeld dat hij opnieuw een klacht in zal dienen tegen Mandemaker, en Justitie gaat verblijden met een aanvulling op de aangifte welke hij enige tijd geleden al tegen Mandemaker gedaan heeft (en waarover sindsdien niemand meer iets gehoord heeft, hetgeen ook weer te denken geeft).
En wat de reactie van het Eindhovens Dagblad betreft tijdens het telefoongesprek met de hulpverleenster: daar komen we in een volgend artikel nog op terug. Dan weet de trouwe lezer inmiddels wel hoe laat het is…
De gewraakte tweets
Voor betere leesbaarheid klikt u even op de afbeelding voor een grotere versie.
Recentelijk meldden we dat de heer Van Baardwijk uit Eindhoven een klacht ingediend had en aangifte had gedaan tegen ‘journalist’ Arnold Mandemaker. Het Eindhovens Dagblad wast haar handen echter in onschuld met een nogal twijfelachtige motivatie.
Mandemaker had de klacht en aangifte te danken aan een artikel (schermafdruk) dat hij op 16 april 2014 in het Eindhovens Dagblad publiceerde en waarin hij beweerde dat de heer Van Baardwijk tientallen berichten op Twitter zou hebben geplaatst waarin hij met name genoemd personeel van Bureau Jeugdzorg Eindhoven van misdrijven zou hebben beschuldigd. Helaas voor Mandemaker bleek dat niet op waarheid te berusten, en hoewel de heer Van Baardwijk niet met name werd genoemd was zijn identiteit wel zeer eenvoudig te achterhalen.
Doofpot
Inmiddels heeft het Eindhovens Dagblad schriftelijk op de klacht gereageerd. Het is bij klachtenprocedures gebruikelijk dat dan de beklaagde partij zijn visie geeft, vervolgens beide partijen tijdens een hoorzitting de gelegenheid krijgen hun standpunten verder toe te lichten, waarna een bij voorkeur onafhankelijke klachtencommissie uitspraak doet.
Echter niet bij het Eindhovens Dagblad. In een brief laat men weten:
In reactie op uw brief waarin u een klacht uit tegen een van onze medewerkers laten wij u weten geen aanleiding te zien voor de door u gevraagde rectificatie of (immateriële) schadevergoeding.
Het nieuwsbericht waar u naar verwijst voldoet aan de gestelde journalistieke eisen. De anonimiteit van de daarin vermelde persoon is voldoende gewaarborgd.
Onder de brief staan geen naam en handtekening, enkel de tekst “De hoofdredactie van het ED”.
Opvallende zaken
Aan deze brief vallen een aantal zaken op. Het ontbreken van naam en handtekening onder de brief wijst natuurlijk al op laffe-hondjesgedrag. Voorts wordt er in het geheel niet ingegaan op het feit dat Mandemaker aantoonbaar gelogen beschuldigingen heeft gepubliceerd en wordt niet ingegaan op het feit dat Mandemaker geen hoor en weder-hoor heeft toegepast (iets wat onder echte journalisten toch beschouwd wordt als een goed-journalistiek principe). Ook zwijgt men over het feit dat Mandemaker, ondanks herhaald verzoek, weigerde zijn beschuldigingen te onderbouwen.
Pseudo-anonimiteit
Het is natuurlijk een lachertje dat het Eindhovens Dagblad tekst citeert aan de hand waarvan de auteur eenvoudig achterhaald kan worden en dan toch durft te beweren dat de anonimiteit van betrokkene “voldoende gewaarborgd” is. Dat is net zoiets als wanneer wij de naam van Arnold Mandemaker hier niet zouden noemen maar het enkel zouden hebben over “een aan de Broenshofweide 21 te Helmond woonachtige journalist van het Eindhovens Dagblad”.
Pseudojournalisten
De ware aard van het Eindhovens Dagblad—een amateuristisch clubje van pseudo-journalisten dat braaf dienst doet als spreekbuis van de overheid en niet te beroerd is zich te laten betalen door instanties om burgers zwart te maken—is wederom pijnlijk duidelijk geworden.
Raad voor de Journalistiek
De zaak is met deze doofpotactie echter niet afgedaan; als volgende stap mag de Raad voor de Journalistiek zich over de zaak gaan buigen. Wellicht dat men zich daar nog wel bewust is van het feit dat journalisten geacht worden feiten te publiceren in plaats van door instanties als (zoals in dit geval) Bureau Jeugdzorg voorgekauwde leugens en propaganda.
Gerelateerd artikel: ‘Klacht en aangifte tegen ED-journalist Arnold Mandemaker’
De Eindhovense klokkenluider Jeroen van Baardwijk heeft een klacht ingediend en aangifte gedaan tegen Arnold Mandemaker, journalist bij het Eindhovens Dagblad, nadat Mandemaker het in een artikel niet zo nauw had genomen met de waarheid.
Op 16 april 2014 publiceerde Mandemaker op de site van het Eindhovens Dagblad het bericht dat Bureau Jeugdzorg Eindhoven aangifte had gedaan tegen een inwoner van Eindhoven wegens laster. Geheel in de traditie van het Eindhovens Dagblad werd er niet aan feitenonderzoek en hoor en wederhoor gedaan, en was de waarheid weer ver te zoeken.
Strafbare feiten
De naam van de heer Van Baardwijk werd weliswaar niet genoemd, doch door zijn tweets te citeren werd zijn identiteit wel eenvoudig te achterhalen. Daarmee heeft Mandemaker zich schuldig gemaakt aan inbreuk op de privacy, smaad(schrift) dan wel laster, en aanranding van de eer en goede naam van de heer Van Baardwijk.
Tevens toont het een gebrek aan integriteit aan bij Mandemaker, doch dat is helaas geen strafbaar feit, al roept het het wel het vermoeden op dat Mandemaker voor zijn berichtgeving betaald is door Bureau Jeugdzorg Eindhoven.
In het gewraakte artikel (website, schermafdruk) schrijft Mandemaker:
De leiding van Bureau Jeugdzorg Eindhoven heeft aangifte gedaan tegen een 46-jarige Eindhovenaar wegens laster. De man publiceert sinds enkele weken tientallen twitter-berichten waarin hij met name genoemde mede-werkers van allerlei misdrijven beticht.
Dinsdag vroeg hij via twitter om hun thuisadressen.
In zijn berichten spreekt de man regelmatig over een ‘massamoord’, ‘bom-aanslagen’ of ‘een kogelregen’ bij Bureau Jeugdzorg Eindhoven, steevast gevolgd door de zin: ‘Toen werd ik wakker en bleek het enkel een mooie droom’.
Valse beschuldiging
We hebben de tweets van de heer Van Baardwijk doorgespit maar geen enkele tweet aangetroffen waarin hij “met name genoemde medewerkers van allerlei misdrijven beticht”.
De heer Van Baardwijk heeft Mandemaker via Twitter herhaaldelijk gevraagd zijn uit-latingen te onderbouwen doch Mandemaker weigerde te antwoorden en blokkeerde de tweets van de heer Van Baardwijk. Het is veelzeggend dat een journalist—toch iemand die juist betaald wordt om kritische vragen te stellen—zelf niet geconfronteerd wenst te worden met kritische vragen.
Schadeclaim
Wat we wel aantroffen was een serie van vijf tweets waarin de heer Van Baardwijk vraagt naar de huisadressen van een vijftal personeelsleden van Bureau Jeugdzorg Eindhoven. In die tweets staat tevens vermeld dat hij die adressen zoekt ten behoeve van beslaglegging. Hij heeft van Bureau Jeugdzorg Eindhoven nog 3,78 miljoen euro aan schadevergoeding tegoed waarvoor hij de betreffende personeelsleden ook hoofde-lijk aansprakelijk heeft gesteld, doch BJZ tracht hier onderuit te komen door nergens op te reageren.
Mandemaker was hiervan op de hoogte; daags voor publicatie heeft hij bij de heer Van Baardwijk via Twitter geïnformeerd naar de achtergond en daar ook een antwoord op ontvangen. Door die informatie achterwege te laten maakt hij zich dus ook nog eens schuldig aan stemmingmakerij. Dat is weliswaar geen strafbaar feit maar getuigt wel van een zeer onprofessionele houding.
Klacht en aangifte
De heer Van Baardwijk heeft daarop bij de directie van het Eindhovens Dagblad een klacht tegen hem ingediend en bij het Arrondissementsparket Oost-Brabant aangifte tegen hem gedaan.
Hoor en wederhoor
In tegenstelling tot het Eindhovens Dagblad en Bureau Jeugdzorg doen wij wel aan waarheidsvinding en aan hoor en wederhoor. We hebben derhalve het Eindhovens Dagblad en Bureau Jeugdzorg Eindhoven gevraagd hun visie op het verhaal te geven zodat we die aan dit artikel konden toevoegen. Beide partijen hullen zich echter in veelzeggend stilzwijgen.
